Gids gevraagd

[Lunamaya]

Hallo Johan

Ik heb je hulp dus nog nodig, ik hoop dat je nog wat geduld met me hebt ;)

Ik doe het met veel plezier. Ik geniet van het met je mee kijken!

Ik voel weerstand tegen het idee dat er geen zelf is.

zou je hier naar kunnen kijken? Waar zit de weerstand? Kan je vinden, aanwijzen? wat is weerstand, wat zie je werkelijk?

Een concreet voorbeeld is moeilijk maar sinds ik me bezig hou met dit onderwerp is er heel veel verbeterd in de manier waarop ik naar mijn omgeving kijk en erop reageer.
Ik neem mezelf en anderen niet meer altijd serieus en leef met veel meer vertrouwen en zekerheid. Ik merk ook dat als ik ergens op reageer ik het meteen waarneem terwijl ik vroeger de reactie was als het ware. Emoties blijven daardoor ook niet hangen.

Johan, wat heerlijk!!! En weet je, zo simpel is het! Emoties komen voorbij evenals gedachtes, situaties... dat gaat allemaal wel door. Maar er is geen JIJ om je daaraan te verbinden. Dat maakt alles zo veel meer eenvoud!


Kan je iets vertellen over

Het gevoel dat ik een persoon ben met een verleden en een toekomst.

Wat is verleden? Wat is toekomst? Hoe ziet dat er uit? Is het meer dan alleen concepten? Is het echt? Als concepten prima, maar hoe "waar" zijn ze? Onderzoek dit goed, neem niets aan!

Ik heb wel nog steeds het gevoel dat ik beslissingen neem.

Dat is een mooie om te onderzoeken uiteraard!
Kan je gewoon in je dagelijkse handelingen eens kijken naar hoe dit verloopt? Welke kleren je pakt, welk beleg je op je boterham doet, op welk moment je opstaat om iets te gaan doen... Kan je kijken of er ergens in dit proces een IK te vinden is? Iets wat bepaald? Waarom ga je links en niet rechts? Is er een IK die daar mee te maken heeft?

Veel plezier op je tocht!

Lunamaya

[Johanmb]

Hallo Lunamaya,

Ik voel weerstand tegen het idee dat er geen zelf is.zou je hier naar kunnen kijken? Waar zit de weerstand? Kan je vinden, aanwijzen? wat is weerstand, wat zie je werkelijk?

Met weerstand bedoel ik de neiging om uitvluchten te zoeken om niet te moeten kijken en te onderzoeken. het speelt zich volledig in mijn gedachten af. Ik krijg dan bijvoorbeeld het gevoel (=gedachte) dat ik een of ander klusje beter eerst kan doen of ik word door iets afgeleid waar ik dan vervolgens aandacht aan ga geven.
Nu ik het opschrijf zie ik helder dat weerstand niets anders is dan een gedachte die nergens is en geen echte inhoud heeft.
In feite is weerstand dus slechts een gedachte waar geen betekenis aan gegeven moet worden.

Je volgende vraag zal ik maandag beantwoorden als ik meer tijd heb, ik ben dit weekend weg. Uiteraard gaat mijn onderzoek wel door :-)

Groetjes Johan

[Lunamaya]

Prima Johan, lees ik na het weekend verder.

Liefs Lunamaya

[Johanmb]

Hallo Lunamaya,

Wat is verleden? Wat is toekomst? Hoe ziet dat er uit? Is het meer dan alleen concepten? Is het echt? Als concepten prima, maar hoe "waar" zijn ze? Onderzoek dit goed, neem niets aan!

Wat ik daarmee bedoel is dat het verleden werd en wordt gezien als een realiteit, weliswaar een voorbije maar toch een realiteit. Doordat ik me nog identificeer met een persoon denk ik dat ik een verleden heb en heb ik een vaag beeld van de toekomst.
Maar als ik het onderzoek blijft er niets van over. Het zijn enkel gedachten. Ik merk goed dat de laatste tijd de ballast die het verleden op de duur wordt minder is. Net als alles wat zich in mijn hoofd afspeelt neem ik het steeds minder serieus. Voor de toekomst geldt hetzelfde. Als ik terug kijk op mijn leven is nooit iets geworden zoals je dacht dat het ging worden maar toch word er iedere keer weer geloof gehecht aan iets wat zo fragiel is: een denkbeeld, een gedachte in je hoofd en iets wat zo weer verdwenen is.
Inmiddels is het besef er dat er niets buiten het huidige moment bestaat, hoewel dat nog slechts een vaag weten is.

Het ene moment kan ik mijn gedachten waarnemen en zie ik hoe tijdelijk en hol ze zijn maar dan ineens ben ik weer uren achtereen een persoon en verdwijnt het naar de achtergrond.

Groetjes Johan

[Lunamaya]

Hoi Johan,

Ik heb een glimlach. Mooie ontwikkelingen en mooie inzichten. Je hebt jaren, jaren en jaren geloofd in een bepaalde werkelijkheid. Het zal nog wel even tijd nodig hebben dat het automatisme wordt. Daarnaast, en dat heb je vast gemerkt, zijn het laagjes, op laagjes op laagjes. De ene verheldering zit weer bovenop een andere. We hebben zo ontzettend veel lagen bovenop die ogenschijnlijke IK en werkelijkheid gebouwd. Nu vallen de buitenste lagen weg.
En is er dan ook geen verleden en geen toekomst? Het is geen directe waarneembare werkelijkheid. Dus wat is echt...? gedachten vullen het verder in. Soms heeft het waarde. Soms beslist niet. Zien welke dingen van waarde zijn om aan vast te houden, is ook een hele ontdekking!

Welke stukken zou je momenteel verder zou willen onderzoeken? Waar zit nog weerstand bij jou? Of waar ervaar je vertroebeling? Waar ben je benieuwd naar?

Misschien kan je in ieder geval nog een blik werpen op het lichaam? Kan je iets vertellen over de maat, waar begint het lichaam en waar eindigt het? Neem ook hier niets voor waar aan! Wat je kunt doen is op bed gaan liggen. Je ogen dicht. En dan kijken of je het begin en het einde van je lichaam kunt ervaren.

Liefs Lunamaya

[Johanmb]

Hoi Lunamaya,

Ik heb een glimlach.

Ik ook bij het lezen van je mooi antwoord :)

Je hebt jaren, jaren en jaren geloofd in een bepaalde werkelijkheid. Het zal nog wel even tijd nodig hebben dat het automatisme wordt.

Inderdaad. In de loop der jaren is het bouwsel alsmaar versterkt om het maar te beschermen en overeind te houden. Er vallen steeds meer lagen weg en ik durf steeds meer gewoon te zijn in plaats van alsmaar een rol te spelen.

En is er dan ook geen verleden en geen toekomst? Het is geen directe waarneembare werkelijkheid.

Dat is het natuurlijk nooit geweest maar ze zijn beiden onderdeel van de illusie: ''Ik ben zus en zo omdat ik dit en dat vroeger heb meegemaakt''. Deze gedachten geven het verleden realiteit en zijn een vast onderdeel van het ''ik''.
Ik zie nu in dat herinneringen gewoon herinneringen zijn en niets te maken hebben met wat er nu is.

Welke stukken zou je momenteel verder zou willen onderzoeken? Waar zit nog weerstand bij jou? Of waar ervaar je vertroebeling? Waar ben je benieuwd naar?

De weerstand zit bij mij ook in onzekerheid. Een gevoel en denken van; ''dit is niet voor mij weggelegd, dit kun jij niet''
Die onzekerheid en het gevoel van niet goed of slim genoeg te zijn zou ik graag verder onderzoeken. Het is namelijk vrij sterk en bepaald voor een gedeelte de persoon die ik denk te zijn.

Misschien kan je in ieder geval nog een blik werpen op het lichaam? Kan je iets vertellen over de maat, waar begint het lichaam en waar eindigt het? Neem ook hier niets voor waar aan! Wat je kunt doen is op bed gaan liggen. Je ogen dicht. En dan kijken of je het begin en het einde van je lichaam kunt ervaren.

Toen ik zoeven op de bank lag met mijn ogen dicht en de kat op mijn borst en werd alles even één plaatje en had mijn lichaam geen afmetingen. Ik kon eigenlijk niet aangeven waar de binnenkant eindigde en de buitenkant begon. Mijn gedachten probeerden me af te leiden wat uiteindelijk ook lukte. Wat ik ook voelde was een verlangen naar rust. Ik had zachte muziek opstaan en die was overal. In mijn directe ervaring kon ik niet zeggen waar de muziek vandaan kwam. Ik weet dat een ervaring voorbijgaand is en dat was ook zo maar het was wel een interessante oefening.

Groetjes Johan

[Lunamaya]

Hoihoi Johan,

Er vallen steeds meer lagen weg en ik durf steeds meer gewoon te zijn in plaats van alsmaar een rol te spelen.

Kan je iets vertellen over gewoon te zijn? Wat houdt dat voor je in. Kijk naar een paar alledaagse situaties waarin je het verschil schetst tussen de Johan van eerst en "gewoon te zijn".

Ik zie nu in dat herinneringen gewoon herinneringen zijn en niets te maken hebben met wat er nu is.

Juist. Maar sterker nog, doordat het zo gezien kan worden, vormen ze je niet meer op die manier... houden ze je niet meer in een greep! Door het verleden los te koppelen van het nu, ontstaat er enorm veel ruimte in het hier en nu!

En de toekomst, op welke manier heeft die invloed op je? Op de keuzes die gemaakt worden? Kan je daar naar kijken, hoe dit is?

De weerstand zit bij mij ook in onzekerheid. Een gevoel en denken van; ''dit is niet voor mij weggelegd, dit kun jij niet''
Die onzekerheid en het gevoel van niet goed of slim genoeg te zijn zou ik graag verder onderzoeken. Het is namelijk vrij sterk en bepaald voor een gedeelte de persoon die ik denk te zijn.

Dank je voor je openheid hierin! Het is herkenbaar. Bij veel mensen zie je een angst, "zal je net zien dat MIJ het niet lukt...!"
Maar wie is die JIJ die het niet lukt dan?
JIJ?
Is het jou schuld?
Kan JIJ het veranderen?


En in hoeverre kan je daar ook maar enigszins controle op uitoefenen?



Dingen lopen toch zoals ze lopen Johan! Dus alles is goed. Of het lukt, of het niet lukt, alles op een rolletje loopt of compleet in de soep. Het kan maar op 1 manier en dat is de manier waarop het gaat. Elke stap die je tot nu toe gezet hebt, is OKE. Je ontwikkeld, gaat verder. Daar hoef JIJ niet eens moeite voor te doen, er is geen JIJ. Dat doen veel mensen wel, omdat ze denken dat ze controle hebben. En dat is pas vermoeiend!!! En als je dan in een hondendrol stapt is het nog veel erger dan wanneer je ziet dat dingen gaan zoals ze gaan!
Dit is het pakketje waar we mee rond lopen, verbonden met alles en iedereen, zonder zweverigheid. Op wonderlijke wijze aan elkaar verbonden en nog wonderlijker en kunstmatig van elkaar gescheiden.

Kan je eens goed kijken naar je gevoel niet goed of slim genoeg te zijn? Als ik tegen je zeg, alles wat je doet, elke stap die komt is OKE wat gebeurd er dan met slim en goed zijn? Wat is goed / fout?

Btw je vliegt hier super smooth doorheen mi, dus bij mij geen twijfel of je het kunt of niet. Of het gaat gebeuren, weten we uiteraard niet, evenals ik niet weet wat er over een minuut gebeuren gaat. Daar heb je de toekomst weer als concept! Mooi linkje.

Liefs Lunamaya

[Johanmb]

Hoi Lunamaya,

Kan je iets vertellen over gewoon te zijn? Wat houdt dat voor je in. Kijk naar een paar alledaagse situaties waarin je het verschil schetst tussen de Johan van eerst en "gewoon te zijn".

Vroeger verviel ik vaak in een bepaald soort rol waarvan ik dacht dat dat van me werd gevraagd terwijl ik nu gewoon ben wie ik ben.
Nu gebeurt dat nog wel maar wordt het vrij snel waargenomen en doorzien terwijl ik me vroeger helemaal vereenzelvigde met de gebeurtenis en mijn rol daarin.

En de toekomst, op welke manier heeft die invloed op je? Op de keuzes die gemaakt worden? Kan je daar naar kijken, hoe dit is?

Met de toekomst ben ik niet echt bezig. Wel de nabije in die zin dat ik verwachtingen en plannen heb voor bijvoorbeeld vanmiddag, morgen of zondag. Maar er is wel nog een geloof dat ik zelf die toekomst kan beïnvloeden en sturen.
Ik maak me wel minder zorgen over wat er allemaal kan gebeuren. Dat knagende stemmetje wat altijd fluisterde wat er allemaal mis kan gaan is bijna verdwenen.

Bij veel mensen zie je een angst, "zal je net zien dat MIJ het niet lukt...!" Maar wie is die JIJ die het niet lukt dan? JIJ? Is het jou schuld? Kan JIJ het veranderen?

Dat ik die angst heb zegt dus al dat er nog steeds in een JIJ wordt geloofd. Het gevoel niet goed genoeg te zijn is iets wat sinds mijn jeugd er al is en dus een dikke laag geworden is.
Soms is het allemaal zo duidelijk maar die JIJ die niet goed genoeg is, is sterk. Als ik niet besta kan ik het ook niet veranderen maar dan is er ook geen jij die niet goed genoeg is.
Mijn onderzoek moet nog dieper gaan om ook deze ''jij'' te doorprikken.

Dingen lopen toch zoals ze lopen Johan! Dus alles is goed. Of het lukt, of het niet lukt, alles op een rolletje loopt of compleet in de soep. Het kan maar op 1 manier en dat is de manier waarop het gaat. Elke stap die je tot nu toe gezet hebt, is OKE.

Dat is heel bevrijdend. Jaren en jaren denken in termen van goed en fout is zo tegenovergesteld vergeleken met bovenstaande en is zo radicaal anders. En als ik het onderzoek is het zó waar..

Kan je eens goed kijken naar je gevoel niet goed of slim genoeg te zijn? Als ik tegen je zeg, alles wat je doet, elke stap die komt is OKE wat gebeurd er dan met slim en goed zijn? Wat is goed / fout?

Als er naar dat gevoel wordt gekeken kan er alleen maar van gezegd worden dat het diep geworteld is. Er sluipt ook wat gemakzucht bij: Als ik toch niet goed of slim genoeg ben hoef ik al die inspanningen niet te doen.
Maar dat hoort allemaal bij de ik. Als ik nog verder kijk zijn het allemaal maar gedachten, oppervlakkig en voorbijgaand. Ook het gevoel want denken dat iets bij je hoort en heel diep zit is ook maar een gedachte. Als er geen jij is kan er ook niets diep en vast zitten, toch?

Groetjes Hans

[Lunamaya]

Ha dag Johan,

Ik pak even 1 zin uit je laatste bericht:

Maar er is wel nog een geloof dat ik zelf die toekomst kan beïnvloeden en sturen.

Ik wil je nog een keer vragen te kijken naar je gedachtes, ga zitten en kijk hoe komt, gaat... En kijk echt goed, niet vanuit een automatisme beantwoorden. Observeer je gedachten in deze oefening. Dit is misschien een herhaling, maar het is goed hiernaar te kijken.

Kan je een gedachte sturen? (kan je in de toekomst kijken)?
Vooraf bepalen wat er gedacht gaat worden?
Kan JIJ hem stoppen?
Kan JIJ van te voren bedenken wat de volgende gedachte gaat zijn?
'Doe dit een aantal minuten, intensief.

En kijk daarna eens naar het nemen van een beslissing, neem een duidelijk voorbeeld in gedachten. Een klein dilemma ofzo (ga ik wel of niet bij die en die op bezoek).
Denk na over de voors en tegens.
Denk het goed door!
Wat zou het voordeel zijn van de 1ne keuze en wat het voordeel van de andere?
En dan komt het moment van de beslissing...

En hoe komt de beslissing dan tot stand? Bepaal jij de uitkomst?
Of zou dat een "snap moment" kunnen zijn? En had de uitkomst ook anders kunnen zijn, als er net iets anders had gelopen?

Probeer dit eens te linken aan de toekomst.
Deze wordt gevormd door handelingen aangestuurd door...? Wie? Of wat? Wat maakt dat jij op staat in de ochtend en niet blijft liggen (of juist wel), naar je werk gaat? De dingen doet die voorgenomen waren? Of niet doet? Toch een ijsje koopt. Of dat ene boek? Of ziek wordt? Of verliefd? Wie bepaald? Weet jij je volgende gedachte? Weet jij de volgende stap die gaat komen? Zeker?


! :)

Lieve groetjes Lunamaya

[Johanmb]

Hoi Lunamaya,

Ik heb wat tijd nodig om te oefenenen en te antwoorden. Vind je het goed als ik je morgen antwoord?

Groetjes Johan

[Lunamaya]

Ha Johan,

het is prima. Elke dag posten is bedoeld om aan elkaar te laten zien dat we actief zijn en het tempo erin te houden omdat dit je proces ten goede komt. Maar een dag (of twee) overslaan met posten is natuurlijk geen enkel probleem. Ik stel het op prijs dat je het laat weten zoals je nu doet. Soms heeft het even wat meer tijd nodig en soms ben je gewoon even te druk toch?!

Ik lees je morgen verder!

Groetjes Lunamaya

[Johanmb]

Hallo Lunamaya,

Na het lezen van je vorige post drong het tot me door dat ik eigenlijk toch nog niet diep genoeg naar mijn gedachten keek.
Er werd gedacht dat er gekeken werd.
Waar ik nu ook op let is dat ik ook tijdens de dag mijn gedachten, beweegredenen en beslissingen zo vaak mogelijk observeer.
Ik heb momenteel tot en met zondag heel drukke dagen op het werk waardoor ik ook vandaag weer niet zo uitgebreid kan antwoorden.
Ik merk inderdaad dat alles loopt zoals het loopt maar het commentaar van mijn gedachten op gebeurtenissen neem ik nog vaak serieus.
Desondanks merk ik wel dat het observeren en afstand nemen van heel het gedoe in mijn hoofd steeds een klein beetje normaler wordt.
Morgen en zondag heb ik het nog druk maar vanaf maandag kan ik weer uitgebreider antwoorden inclusief quotes.
Ik hoop dat je weet dat ik dit proces heel erg belangrijk vind, waarschijnlijk het belangrijkste ooit en dat ik het erg waardeer dat je er tijd en moeite insteekt.

Groetjes Hans

[Lunamaya]

Hallo Johan,

Mooi! Niet te veel denken, maar inderdaad gewoon observeren wat je ziet gebeuren.
Je bent mooi aan het afpellen van laagjes!

En ja herkenbaar dat het "groots" voelt! Ik zei het toevallig gisteren nog tegen iemand, dat het "doorzien" echt 1 van de mooiste dingen geweest is en zo veel positiefs heeft gebracht en elke dag nog doet! En ik meen het als ik zeg dat het genoegen geheel wederzijds is. Er is weinig zo bijzonder als dit samen met iemand te kunnen doorlopen!

Alles wat er is, is er in potentie al. Je bent duidelijk aan het kijken (en niet conceptualiseren) en de illusie van de ik, lijkt redelijk op zijn grondvesten te wankelen ;) veel meer dan het doorzien van deze illusie is niet nodig om door de gateless gate te stappen.

Liefs en ik lees maandag van je!

Lunamaya

[Johanmb]

Hallo Lunamaya,

Ik wil je nog een keer vragen te kijken naar je gedachtes, ga zitten en kijk hoe komt, gaat... En kijk echt goed, niet vanuit een automatisme beantwoorden. Observeer je gedachten in deze oefening. Dit is misschien een herhaling, maar het is goed hiernaar te kijken.

Het ''gevaar'' van een aantal boeken over dit onderwerp te hebben gelezen is dat je bij dit soort vragen vanuit een soort jargon gaat antwoorden wat misschien wel mooi klinkt maar niet in de buurt komt of de kern raakt van waar het om gaat. Ik merk dat ik inmiddels zoveel erover heb gelezen dat ik hiervoor moet oppassen.
Herhaling is goed, er wordt (hoewel ik dat nog voel alsof ik dat doe) steeds vaker ook gedurende de dag afstand genomen van mijn gedachten en emoties.

Kan je een gedachte sturen? (kan je in de toekomst kijken)?Vooraf bepalen wat er gedacht gaat worden? Kan JIJ hem stoppen? Kan JIJ van te voren bedenken wat de volgende gedachte gaat zijn? 'Doe dit een aantal minuten, intensief.

Als ik dit doe valt de hele gedachtengang door de mand. Gedachten verschijnen en verdwijnen, gedachten over gedachten en het gaat alle kanten op. Het doet goed om ze gewoon hun gang te laten gaan, een heel klein gedeelte ervan is praktisch bruikbaar maar het gros...
In de toekomst kijken kan zeker niet maar toch is een groot gedeelte van de gedachten ermee bezig; Straks ga ik dit doen, morgen dat enzovoorts.

En kijk daarna eens naar het nemen van een beslissing, neem een duidelijk voorbeeld in gedachten. Een klein dilemma ofzo (ga ik wel of niet bij die en die op bezoek). Denk na over de voors en tegens. Denk het goed door! Wat zou het voordeel zijn van de 1ne keuze en wat het voordeel van de andere? En dan komt het moment van de beslissing...

Dat is moeilijk, er is nog steeds een schijnbare ik die sterk het gevoel geeft de beslisser te zijn. Pas als ik op een beslissing terugkijk zie ik dat alles gewoon gebeurd is. De gedachte dat er een ik is die beslissingen neemt is zo vanzelfsprekend na zoveel jaren.
Dat er geen ik is weet ik wel, ik ben er van overtuigd maar het voelt nog niet zo.

Probeer dit eens te linken aan de toekomst. Deze wordt gevormd door handelingen aangestuurd door...? Wie? Of wat? Wat maakt dat jij op staat in de ochtend en niet blijft liggen (of juist wel), naar je werk gaat? De dingen doet die voorgenomen waren? Of niet doet? Toch een ijsje koopt. Of dat ene boek? Of ziek wordt? Of verliefd? Wie bepaald? Weet jij je volgende gedachte? Weet jij de volgende stap die gaat komen? Zeker?

Als ik deze vragen herlees zie ik in dat de toekomst gewoonweg niet bestaat. Het zijn mijn gedachten die er iets van maken en wat ze er van maken komt nooit precies uit :)
Als ik nu opschrijf dat het leven zichzelf leeft is dat een zin die ik ergens gelezen heb maar zo voelt het nu en ik kan het niet anders omschrijven.

Alles wat er is, is er in potentie al. Je bent duidelijk aan het kijken (en niet conceptualiseren) en de illusie van de ik, lijkt redelijk op zijn grondvesten te wankelen ;) veel meer dan het doorzien van deze illusie is niet nodig om door de gateless gate te stappen.

Heel bemoedigend!

Groetjes Johan

[Lunamaya]

Hoi Johan,

Fijn je weer te lezen!

Ik pak er wat dingen uit waar ik op kan reageren:
Er zitten een aantal oefeningen bij. Doe het gerust in meerdere stappen, het hoeft niet allemaal in 1 keer.

In de toekomst kijken kan zeker niet maar toch is een groot gedeelte van de gedachten ermee bezig; Straks ga ik dit doen, morgen dat enzovoorts.

Pas als ik op een beslissing terugkijk zie ik dat alles gewoon gebeurd is. De gedachte dat er een ik is die beslissingen neemt is zo vanzelfsprekend na zoveel jaren.
Dat er geen ik is weet ik wel, ik ben er van overtuigd maar het voelt nog niet zo.

Hier is wel een mooie kleine oefening "handig" bij. Ga er even goed voor zitten en kan je de volgende oefening rustig en ontspannen uitvoeren?
Kan je eens kijken naar je hand? En terwijl je kijkt, ga je je vingers rustig bewegen. En weer stoppen. En terwijl je dit doet, meerdere malen achter elkaar, tot je het heel helder ziet, beantwoord je de volgende vragen:
- Hoe gaat dit in zijn werk?
- Op welk moment komt de beweging tot stand?
- Gaat daar een gedachte aan vooraf?
- En een keuze?
- En als "je" tegen "jezelf" zegt je vingers niet te bewegen?
- hoe gaat dit proces in zijn werk?
- Op welk moment wordt er besloten niet te bewegen of wel te bewegen? Komt de gedachte eerst, of de handeling?

Het zijn mijn gedachten die er iets van maken en wat ze er van maken komt nooit precies uit :)

Waarbij of bij wie horen de gedachten die komen? Probeer goed te kijken naar deze vraag en antwoord niet vanuit een automatisme. Van wie zijn nou eigenlijk die gedachtes? Waar komen ze vandaan? Hoe ontstaan ze? Waar zijn ze van gemaakt?

Tot slot nog een sugestie:
Ik zou je willen vragen te proberen het woord "ik" en "mijn" te ontwijken in je volgende paar posts. Het zal misschien vreemd voelen en onwennig, maar het is een goede oefening om echt goed te zien op welke plekken dingen worden toegeëigend en hoe het is om niets toe te eigenen, ook niet in woord. (Uiteraard is het gebruik maken van persoonlijk voornaamwoorden in de gebruikelijke gespreksvoering erg handig en wenselijk, maar nu, voor jou, in het stadium van doorzien, kan het helpen er even vanaf te stappen op momenten dat dit kan). Dus in gesprek met mij kan je hiermee oefenen.
De volgende oefening kan daar een mooie opzet bij zijn:
Ga de komende vijf minuten opschrijven (typen) wat je gewaarwordt. Welke dingen gebeuren om je heen. Wat zie je, denk je, ruik je, voel je, hoor je. Probeer zo direct mogelijk vanuit waarneming op te schijven. Niets is goed of fout, alles wat komt, dat komt. Kijk of je vingers mogen typen zonder dat daar een censuur tussen komt.

Tot gauw,

Groetjes Lunamaya!